Ostrogowiec czerwony, to bylina, która z pewnością swoją obecnością wzbogaci nasza zieloną przestrzeń. Eleganckie, długo utrzymujące się kwiatostany, powtórne kwitnienie po przycięciu i fakt, że nie jest to zbyt często spotykana roślina, to główne atuty za tym, aby rozejrzeć się w internecie za nasionami, czy odwiedzić zaprzyjaźnione szkółki w poszukiwaniu sadzonek.
Red valerian.eng
Na załączonych zdjęciach, odmiana z kwiatami białymi. Poza nią, możemy spotkać ostrogowiec w wielu odcieniach różu, bordo, a przede wszystkim, co wynika nawet z nazwy, w czerwieni.
W zależności od odmiany, kępy osiągają wysokość od 50 do 80 centymetrów i
mniej więcej, podobną szerokość. Podłużne, lancetowate zielono niebieskawe listki, porastają gęsto wznoszące się pędy, co sprawia, że pokrój jest zwarty i gęsty. Szczytowy segment, od końca maja do połowy września, należy do kwiatów (a przy optymalnych warunkach, po drugim cięciu i do pierwszych przymrozków). Ostrogowiec czerwony, to jedna z bylin o największym zagęszczeniu kwiatostanów.
Gdy ozdoby zaczną tracić na urodzie, warto je przyciąć, kilkanaście dni i zaczną się zawiązywać nowe kwietne pąki. Bez przycinania, w następnym sezonie nie bądźmy zaskoczeni, że w najmniej spodziewanym miejscu zaczną wyrastać samosiewki.
Bylinowe piętra, obwódki, nasadzenia w grupie. Dziwi to, że wciąż niewielka popularność tego gatunku, wiedząc, że nie ma szczególnie wielkich wymagań jeśli chodzi o uprawę.
Miejsce słoneczne, ewentualnie w niewielkim zacienieniu. Podłoże średnio żyzne, o odczynie pH neutralnym, albo delikatnie zasadowym (przed wsadzeniem sadzonki, zetrzeć w dołek kawałek kredy). Przy niewielkim stopniu zakwaszenia, roślina też sobie poradzi - nam jednak nie chodzi o to, aby przetrwała, ale żeby bogato kwitła.
Plant nie będzie 'marudkował', gdy bardziej piaszczyste podłoże, gdzie bardziej sucho. Ważne, aby nie były to tereny, gdzie zbiera się woda po deszczu.. Na czas długotrwałych upałów, czy przy bezśnieżnych zimach, nie zapominamy o dostarczeniu życiodajnego płynu. Latem, z rana, albo pod wieczór (nie po częściach nadziemnych), zimą w godzinach południowych, gdy nie ma mrozu, Woda zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny.
Nawozimy od początku maja do końca czerwca, nawozem do ogrodowych roślin kwitnących, według wskazówek na etykiecie. Zbyt długie nawożenie, powoduje pokładanie się pędów.
Nasiona wysiewamy w domu, aby w maju przepikować bezpośrednio do gruntu. Choć przyjmuje się, że to roślina wytrzymała na mrozy, warto późną jesienią 'opatulić', szczególnie młode egzemplarze. Siatka oczkowana, zapewni wentylację, ochronę przed deszczami i zbrylonym śniegiem.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Centranthus_ruber
https://nl.wikipedia.org/wiki/Spoorbloem
Red valerian.eng
 |
Centranthus ruber - Ostrogowiec czerwony - Spoorbloem
'Albus' |
Na załączonych zdjęciach, odmiana z kwiatami białymi. Poza nią, możemy spotkać ostrogowiec w wielu odcieniach różu, bordo, a przede wszystkim, co wynika nawet z nazwy, w czerwieni.
W zależności od odmiany, kępy osiągają wysokość od 50 do 80 centymetrów i
mniej więcej, podobną szerokość. Podłużne, lancetowate zielono niebieskawe listki, porastają gęsto wznoszące się pędy, co sprawia, że pokrój jest zwarty i gęsty. Szczytowy segment, od końca maja do połowy września, należy do kwiatów (a przy optymalnych warunkach, po drugim cięciu i do pierwszych przymrozków). Ostrogowiec czerwony, to jedna z bylin o największym zagęszczeniu kwiatostanów.
Gdy ozdoby zaczną tracić na urodzie, warto je przyciąć, kilkanaście dni i zaczną się zawiązywać nowe kwietne pąki. Bez przycinania, w następnym sezonie nie bądźmy zaskoczeni, że w najmniej spodziewanym miejscu zaczną wyrastać samosiewki.
Bylinowe piętra, obwódki, nasadzenia w grupie. Dziwi to, że wciąż niewielka popularność tego gatunku, wiedząc, że nie ma szczególnie wielkich wymagań jeśli chodzi o uprawę.
Miejsce słoneczne, ewentualnie w niewielkim zacienieniu. Podłoże średnio żyzne, o odczynie pH neutralnym, albo delikatnie zasadowym (przed wsadzeniem sadzonki, zetrzeć w dołek kawałek kredy). Przy niewielkim stopniu zakwaszenia, roślina też sobie poradzi - nam jednak nie chodzi o to, aby przetrwała, ale żeby bogato kwitła.
 |
Centranthus ruber - Ostrogowiec czerwony - Spoorbloem
'Albus' |
Plant nie będzie 'marudkował', gdy bardziej piaszczyste podłoże, gdzie bardziej sucho. Ważne, aby nie były to tereny, gdzie zbiera się woda po deszczu.. Na czas długotrwałych upałów, czy przy bezśnieżnych zimach, nie zapominamy o dostarczeniu życiodajnego płynu. Latem, z rana, albo pod wieczór (nie po częściach nadziemnych), zimą w godzinach południowych, gdy nie ma mrozu, Woda zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny.
Nawozimy od początku maja do końca czerwca, nawozem do ogrodowych roślin kwitnących, według wskazówek na etykiecie. Zbyt długie nawożenie, powoduje pokładanie się pędów.
Nasiona wysiewamy w domu, aby w maju przepikować bezpośrednio do gruntu. Choć przyjmuje się, że to roślina wytrzymała na mrozy, warto późną jesienią 'opatulić', szczególnie młode egzemplarze. Siatka oczkowana, zapewni wentylację, ochronę przed deszczami i zbrylonym śniegiem.
 |
Centranthus ruber - Ostrogowiec czerwony - Spoorbloem
'Albus' |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Centranthus_ruber
https://nl.wikipedia.org/wiki/Spoorbloem
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz